تویوتا در دامنه کوه فوجی پروژه‌ای به نام Woven City را آغاز کرده که به‌عنوان شهری هوشمند و آزمایشگاه زنده برای فناوری‌های نوین طراحی شده است.
این شهر با خودروهای خودران، ربات‌های خانگی و زیرساخت‌های دیجیتال، الگویی نو از زندگی شهری ارائه می‌دهد.
با وجود جذابیت‌ها، نگرانی‌هایی درباره نظارت دائمی، محدودیت آزادی فردی و مرز میان کار و زندگی مطرح شده است.
بازتاب – در قلب ژاپن، شرکت خودروسازی تویوتا در حال اجرای پروژه‌ای نوآورانه با عنوان Woven City است؛ شهری هوشمند و پیشرفته که قرار است آینده زندگی شهری را دگرگون کند. این شهر که در دامنه کوه فوجی ساخته می‌شود، تلفیقی از معماری پایدار، نوآوری‌های دیجیتال و فناوری‌های نوظهور خواهد بود و به‌عنوان یک «آزمایشگاه زنده» برای زندگی آینده عمل می‌کند.
شهری برای سکونت، کار و آزمایش نوآوری
Woven City تنها یک محل زندگی نیست، بلکه محیطی است که در آن مهندسان، پژوهشگران و خانواده‌هایشان در کنار یکدیگر زندگی کرده و فناوری‌های نوین را در مقیاس واقعی تجربه می‌کنند. خودروهای خودران، ربات‌های خانگی، اینترنت اشیا و زیرساخت‌های هوشمند از جمله فناوری‌هایی هستند که در این شهر به‌کار گرفته می‌شوند. هدف اصلی، ارتقای کیفیت زندگی، افزایش بهره‌وری و ایجاد الگویی نو برای تعامل انسان و فناوری است.
فناوری در خدمت انسان یا انسان در خدمت فناوری؟
در نگاه نخست، Woven City تصویری از یک آرمان‌شهر دیجیتال به نمایش می‌گذارد؛ جایی که همه چیز هوشمند، ایمن و کارآمد است. با این حال، منتقدان هشدار می‌دهند که چنین محیط‌هایی می‌تواند به معنای نظارت دائمی بر زندگی افراد و کمرنگ شدن مرز میان کار و زندگی شخصی باشد. پرسش اصلی این است که وقتی یک شرکت، مدیریت خانه، حمل‌ونقل، آموزش، درمان و حتی تفریح را در دست دارد، آزادی فردی شهروندان تا چه اندازه حفظ خواهد شد؟
رویای آینده یا قفسی طلایی؟
طرفداران پروژه باور دارند که Woven City می‌تواند الگویی جهانی برای شهرهای آینده باشد؛ شهری که با مصرف بهینه انرژی، تقویت روابط اجتماعی و شتاب‌بخشی به نوآوری، به نفع جامعه عمل خواهد کرد. اما مخالفان تأکید می‌کنند که این مدل می‌تواند به ابزاری برای بهره‌کشی دیجیتال و کار دائمی پنهان بدل شود؛ جایی که افراد همیشه «آنلاین» و در دسترس هستند.
پروژه‌ای در آغاز راه با بازتاب جهانی
هرچند Woven City هنوز در مراحل اولیه ساخت قرار دارد، اما توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. این پرسش جدی مطرح است که آیا این پروژه می‌تواند نمونه‌ای موفق از هم‌زیستی انسان و فناوری باشد یا در نهایت به شکلی پیشرفته از زندگی شرکتی با محدودیت‌های گسترده بدل خواهد شد. پاسخ به این پرسش نه‌تنها سرنوشت این شهر، بلکه مسیر آینده فناوری در زندگی روزمره بشر را نیز رقم خواهد زد.
